Liesklachten, heupklachten en bilklachten
Pijn in de liesstreek is een veel voorkomend probleem bij sporters, vooral bij sporten waarin wenden, keren en sprinten voorkomen vormen een risico, met name bij voetbal, hockey en rugby komen deze klachten voor. Liesklachten dekken het totale aantal blessures binnen de sport met 10-20%. Liesproblemen staan bekend als lastige blessures. De vele spieren, pezen en gewrichtsbanden in de liesregio en het samenspel met de romp, het bekken en de benen maakt de diagnose en de behandeling van een liesblessure een uitdaging. Liesblessures kunnen acuut of geleidelijk ontstaan.
Liesblessures die acuut ontstaat
Deze blessures treden in 35% van de gevallen op. Het ontstaan van de blessure wordt meestal veroorzaakt door een snelle, explosieve zijwaartse beweging van het been. Er ontstaan dan hoge krachten in de pezen van de adductoren (spieren binnenziijde been). De sporter geeft een duidelijk moment van ontstaan aan.
Liesblessure die geleidelijk ontstaat
Treedt in 65% van de gevallen sluimerend op veelal als gevolg van te veel belasting voor de lies. Klachten onstaan geleidelijk waarbij de sporter geen herkenbaar blessuremoment kan aangeven. Sporten gaat in de beginfase in sommige gevallen nog gedeeltelijk, echter is de pijn hinderlijk aanwezig.
Waar bestaat de lies uit?
De term ‘lies’ is een verzamelnaam van meerdere spieren, pezen, aanhechtingen, banden en botstructuren die aan de binnenzijde van het bovenbeen liggen. Meestal wordt met de ‘lies’ de peesaanhechtingen van spieren en pezen op het bekken bedoeld.
De spieren in dit gebied die het meeste zijn aangedaan zijn de spieren die het been van buiten naar binnen bewegen, de adductoren. Blessures aan de m.pectineus en de m.adductor longus komen het meeste voor bij sporters waarbij wenden, keren en sprinten aan de orde is. (Plaatjes).
Daarbij is het bekken een belangrijke anatomische structuur welke grote krachten moet genereren van de wervelkolom naar de benen en vice versa. Belangrijk is dat het bekken uiterst stabiel is om deze taak te kunnen voltooien. Indien de stabiliteit van het bekken te laag is verhoogt het de kans op een overbelasting van de spier aanhechtingen rondom het bekken, o.a. lies en hamstringklachten.